प्रवेश फी..बापरेऽऽ

"मुलांचे उच्च शिक्षण म्हणजे भरमसाठ खर्च", असे वाक्य आपल्या नेहमीच कानावर पडते. अशी विधाने मुख्यता: मध्यम आणि सामान्य ऊत्पन्न असलेल्या वर्गातील लोकांची असतात. आणि म्हणुन खर्च करायचा नसतो अशी त्यामागील भावना असते असे नाही. अमुक अमुक कोर्सला प्रवेश घ्यायचा म्हणजे किती खर्च..? असा हिशोब अगदि मुलांच्या १०वी १२वी च्या परिक्षा झाल्यापासुन चालु होतो.
अर्थात बाकीच्या कोर्सेसची फी तुलनात्मकरित्या जास्तच असते. कधी कधी तर पालकांना कर्जेही काढावी लागतात.
आता बाकीच्या विषयाकडुन आपण आपल्या (सि ए च्या) फी स्ट्रक्चर कडे वळुयात. नविन बदलानुसार १ जुलै २००७ पासुन CPT COURCE (थोडक्यात नविन प्रवेशा) साठी रु ३५००/- इतकी प्रवेश फी आहे. हे फी स्ट्रक्चर इतर कोर्सेसपेक्षा नक्कीच कमी आणि रास्त आहे असे मला वाटते. आणि प्रवेशासाठी आणखी काही डोनेशन वैगेरे असे काहिही द्यावे लागत नाही कि जे इतर ठिकाणि अनिवार्य असते!
सि ए ला प्रवेश फी ही नेहमीच डिमांड ड्राफ्टनेच भरावी लागते. परिणामी इतर ठिकाणि होणारे (गैर)प्रकार इथे होत नाहित. त्यामुळे प्रवेश फी ला घाबरुन जाऊन निर्णय बदलु नयेत.

हुशारी लागते?

मि खुपदा लोकांच्या तोंडुन ऐकतो कि सि ए करायचे म्हणजे ८० ते ९० टक्के किंवा त्यापेक्षा जास्त गुण किंवा अगदीच हुशार मुलगा/मुलगी असेल तरच धाडस करण्यात अर्थ आहे. प्रत्यक्षात तसे काहीच नाही. चार्टर्ड अकौंटंट कोर्स हा फक्त हुशार मुलांनीच करावा असे काहिही नाही. सध्याच्या नविन बदलानुसार फक्त ५० टक्के किंवा त्यापेक्षा जास्त गुण असलेल्या कोणत्याही शाखेच्या विद्यर्थ्याला (१० वी/१२ वी नंतर आणि पदविनंतर) सि ए साठी प्रवेश घेता येतो. म्हणजेच सर्वसाधारण बुद्धिमत्ता असणाऱ् या विद्यार्थ्याला सुद्धा हे दार उघडे आहे. कारण मि याआधीच्या लेखात नमुद केल्याप्रमाणे याचे स्वरुप पुर्णपने वेगळे असल्यामुळे प्रवेश घेतल्यानंतर जो कष्ट घेतो आणि मनापासुन अभ्यास करतो तोच या स्पर्धेत टिकु शकतो. दुसरे असे कि हुशारी हि काही ऊपजतच येते असे नाही. सततचे वाचन, चिंतन, आणि लेखन यातुनच ठराविक विषयामध्ये प्राविण्य प्राप्त करता येते. सि ए च्या कोर्ससाठी सर्वात महत्वाची बाब आहे ती म्हणजे 'जिद्द'. ती जर का तुम्ही सोडली नाही तर हुशारी आपोआपच येते. त्यामुळे चालत आलेल्या अफवांवर विश्वास न ठेवता माहितीगार व्यक्तिंकडुन मार्गदर्शन घेणे कधीही योग्यच ! नाहीतर हे व्यासपिठ आपल्यासाठी खुले आहेच.

न्युनगंड

मराठी माध्यमातील विद्यार्थ्यांना पदविनंतरच्या अभ्यासक्रमांविषयी/कोर्सेसविषयी विशेषत: चार्टर्ड अकौंटन्सी कोर्सविषयी बरेच न्युनगंड असतात. त्यापैकी सर्वात महत्वाचा म्हणजे इंग्रजी भाषा झेपेल का? इंग्रजीमध्ये लिहिता येईल का? इत्यादि. खरे तर पदवीपर्यंत मराठी माध्यमातुन शिकणाऱ्‍या विद्यार्थ्यांना compulsory आणि special असे एक ते तिन विषय इंग्रजीमध्ये असतातच. त्यामुळे तसं पाहता इंग्रजीचा सहवास हा असतोच. चार्टर्ड अकौंटंसीचा कोर्स हा पुर्णता इंग्रजीमध्येच आहे असे नाही. हिंदी माध्यमातही परिक्षा देता येते. पण एकंदरीत पाहता हिंदीपेक्षा इंग्रजी माध्यम सोपे जाते. पदवीपर्यंतचे इंग्रजी आणि सि ए चे इंग्रजी यामध्ये भरपुर फरक असतो. पदवीपर्यंतचे इंग्रजी लिखाण बहूतेक करुन पाठांतरावर अवलंबुन असते (कि जसे माझेहि होते..!!), समजाऊन घेऊन आपल्या भाषेत उत्तरपत्रिकेवर लिहिणे म्हणजे दिव्यच..! परंतु जेव्हा तुम्ही सि ए ची परिक्षा देता तेव्हा उत्तरपत्रिकेवर पाठांतर केलेले पुर्णपने काहिही उतरत नाही. कारण प्रत्येक विषयाचा अभ्यासक्रम हा खुप vast असतो. प्रत्येक प्रकरण लक्षात राहणं तस मुश्किलच. म्हणुनच प्रत्येक प्रकरण समजाऊन घेणं अत्यावशक असतं. वारंवार वाचन हा एक मार्ग अवलंबला तर विषयावर पकड बसायला सोपं जातं. पदविपर्यंतचे वाणिज्य शाखेचे ज्ञान हे सि ए च्या अभ्यासक्रमापुढे खुप कमी असते. खरा वाणिज्य अभ्यासक्रम सि ए ला प्रवेश घेतल्यानंतर चालु होतो असे म्हंटले तरी ते गैर होणार नाही.

काही लिहिण्याअगोदर...

मला मराठीचा अभिमान असला तरी मराठीमध्ये शुध्दलेखनाच्या नियमानुसारच लेखन होईल असे नाही. काही चुका होतीलच हे वाचकांनी गृहित धरूनच माहिती वाचावी.
॥पांनलोक॥